Ulaan Baatar

Ulaanbaatar, ook bekend onder de Russische naam Oelan-Bator, is de hoofdstad van Mongolië. De stad kreeg zijn huidige naam tijdens de socialistische revolutie en betekent Rode Held. Schattingen van het aantal inwoners lopen inmiddels  op tot zo’n 1,1 miljoen mensen, wat neer zou komen op meer dan een derde van de gehele bevolking van Mongolië

Na ons verblijf in Peking en een prachtige reis met de transsiberia express arriveerden we in Ulan Bataar ( Ulaan Baataar-Ulan Batar-Ulan Baatar- UB- niemand weet het precies..) Ulan Bataar is als elke stad gevormd door haar geschiedenis.

Prachtige boeddistische uitingen tegenover de overblijfselen van de russische overheersing; grote vervuilende staatsindustrieën, afbrokkelende flatgebouwen en oude vieze dieselauto’s. Als we Turks gaan eten zitten we tot onze verbazing in een oud rijksgebouw van de Russen en kijken we tegen een inmens groot hoofd van Lenin aan. Tussen de flatgebouwen ontwaren we hier en daar een ger, de traditionele nomaden tent, alsmede triest aandoende sloppenwijken. Verder moet je niet vreemd opkijken als er ineens wat koeienkoppen op straat liggen of een dode zwerfhond. Ook zijn er veel zwerfkinderen, die min of meer onder de straat in rioolputten hun onderkomens hebben. ’s Avonds zijn we in een restaurant getuige van traditionele mongoolse muziek en dans. Kan allemaal in Ulan Bataar.

Mooie boeddistische uitingen vind je in het Gandan tibetaans boedisstisch klooster.

Na de nodige voorbereidingen en twee dagen in deze toch boeiende stad begon onze trek.